ให้เรตสมาชิก: 5 / 5

      พระพุทธศาสนานั้นเป็นของสูง เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง ถ้าไม่สละชีวิตเอาจริงเอาจังแล้ว เป็นเข้าถึงไม่ได้ ต้องสละกันจริงๆ ทีเดียว บวชเป็นพระก็ต้องเป็นพระจริงๆ ไม่มีห่วง ไม่มี

กังวล ไม่มีอะไรมาผูกพัน ใจต้องจดจ่อที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นหนทางไปสู่อายตนนิพพาน ต้องจดจ่อกันจริงๆ 

       อย่างนี้จึงจะเรียกว่า เป็นพระที่สมบูรณ์ ที่บวชอย่างมีเป้าหมาย คือ ตั้งใจบวชเพื่อที่จะแสวงหาหนทางพระนิพพานเท่านั้น   ถ้าในระหว่างบวชนั้น ใจเรายังฝักใฝ่ในทางโลก ยัง

เป็นห่วงเป็นกังวล ยังตรึกนึกคิดแบบชาวโลกที่เขานึกคิดอยู่ บวชอย่างนี้ได้ชื่อว่า ยังบวชไม่จริง เขาเรียกว่า มีเพียงผ้าเหลืองห่อ ห่อนายนั่นนายนี่ ต้องทิ้งต้องสละ เอาจริงเอาจังที

เดียว จึงจะเข้าถึงพระธรรมกายได้เมื่อเราทำกันอย่างจริงจัง อุปนิสัยจริงจังนี้จะได้ติดไปทุกภพทุกชาติ กระทั่งเราเข้าสู่พระนิพพาน

วันอังคารที่ ๑๘ เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๒

จากหนังสือพรรษาวิสุทธิ์....จัดพิมพ์ปี พ.ศ.๒๕๔๒